Situering van Shangrila Home (Thomas)

 Nepal:
(korte Schet over het land en de Nepalese cultuur)Nepal is een mengeling van twee werelden. Het ligt ingeklemd tussen de beide Aziatische grootmachten zijnde India en China. In Nepal ontmoeten Zuid-Azie  en centraal Azie elkaar.
Het land wordt bevolkt door zowel indo-arische als mongoolse volken en kent een unieke mengeling van hindoesime  en boeddhisme. Buiten het hindoesime en het boeddhisme teld het land nog vele andere religies. Grofweg het noordelijke en het meest bergachtige deel van Nepal wordt bewoond door mongoolse bevolkingsgroepen die vaak Tibeto-birmese talen spreken en sterk beinvloed door het boedische en anismisme.deze volkeren zijn doorgaans in de geschiedenis van Tibet en het ooste naar het noorden van Nepal getrokken.

De modern tijd is sinds kort doorgedrongen tot Nepal. Tot voor 1951was het hindoe-koninkrijk  min of meer afgesloten van de buitenwereld.
Toen in de jaren vijftig de eerste auto het land werd binnengedragen, hadden niet meer dan een paar honderd westerlingen voet in dit magische Shangrila(= nieuw leven) gezet.
Een halve eeuw later verwelkomt het land meer dan 300 000 toeristen per jaar, en is het economisch opzicht vrijwel geheel van buitenland afhankelijk. Nepal behoord volgens de VN nog steeds tot de armste landen ter wereld en is het armste land in zuid-Azie. Maar ze geven wel een kleine daling weer vanaf 1997.The street kids of  Nepal.Volgens de demografische gegevens van de bevolkings samenstelling van Nepal 2001 zijn er  9.473.533. kinderen die op de straten leven. 4.830.595. zijn er van jongens. Reden? è Zijn regelmatig geslaan door hun dronken vader of ander familie lid.è Ouders verplichten  hen om geld te verdien op straat.è Ze hebben hun ouderlijk huis verlaten om hun vrienden te volgen of de vrijheid van de straat te vinden. è Hun vader wild hertrouwen en de stiefmoeder wilt deze kinderen niet.è Hun famillie is niet meer terug te vinden na de oorlog. En de kindere moeten blijven werken op straat om in leven te blijven. De vrouw als werkpaard;
In vele toerischtische folders is de Azische shone gekleed in een prachtig Sari, ze in tot in de puntjes verzorgd en gaan doorgaans glimlachend door het leven.Maar in het alledaagse leven van de Nepalese vrouw  is een tikkeltje robuuster. Vrouwen in dit land werken in grote gestale in de bouw. De allerzwaarste klussen , zoals het aanslepen van grote manden vol bakstenen of zware broken nartuursteen, staat bekend al seen typische vrouwenjob.
Ook in de landbouw hebben ze het zwaar,op de rijstvelden dagen aan een stuk werken. Ook in de Bergen uren per dag op pad om brandhout en veevoer te verzamelen in de bossen. Taai en lening beklimmen ze de bomen om bladen en taken te kappen. En daarbij hebben deze vrouwen meestal als ze thuis komen nog zes kinderen te voeden en te kleden en te wassen.Volgens de conclusie van de VN in 1998 dat de Nepalese vrouw gemiddeld genomen 1,5 keer keer zoveel werk verzet als haar man.Natuur en milieu;Internationaal gezien is Nepal het meest bekends vanwegen de Bergen. Geen land in de wereld kent  zoveel extreme hoge pieken: acht van de in total veertien achtduizenders zijn hier te vinden.  De witte reuse oefenen wereldwijd een magische aantrekkings kracht uit. De hoogste top ter wereld is natuurlijk de Mount Everest (8.848m) of Sagarmatha, zoals de Nepalezen hem noemen  trekt jaarlijks talloze bergexpedities.De moesson.
80 procent van de jaarlijkse regen valt tijdens de moesson. De rest van het jaar buiten een paar buien is het droog.Nepal ken teen unieke veelheid van planten- en diersoorten. Doordat het land vanwegen de Bergen en dichte regenwouden moeilijk toegankelijk is voor mensen, kon het dieren en plantenrijk zich eeuwenlang bijna ongestoord zijn gan gaan.        Beginstiuatie; de Shangrila werking. ·         Het begin van Shangrila Home. In 1994 trekt Inge Bracke naar Kathmandu  om der een nieuw op te bouwen en open teen guesthouse in Thamel (toeristische buurt van KMD).Wanneer ze in de straten de ellende zag, spande ze zich in voor een paar kleine kinderen te helpen. In het begin een zestal jongeren die kwamen ombijten, maar het nieuws verspreidde zich snel, spoedig waren het meerdere jongeren.  Datmaakt het allemaal niet makkelijker omdat ze niet de middelen had om ze allenaal te voeden. Veel kinderen hebben werkelijk niemand meer, anderew zijn van thuis gaan lopen omdat ze meer slag dan eten kregen. Veel van deze kinderen belanden in de sex-industrie die opbloeit nadat in Thailand en de Filippijnen de wetten strenger toegepast worden.De jongens worden blijkbaar van de straten gepluk, en de meisjes zitten in een georganiseerd circuit.Deze kinderen verdienen meer dan volwassene, dus hen overtuigen van de gevaren voor hun gezond heid en hun toekomst is zeer moeilijk. In julli 1995 gaat Inge naar Belgie op vakantie. Ze vertelt haar vrienden haar wedervaren en dat zee en huis wil oprichten en dat ze finaciele steun zoekt.De vrienden schieten in gang en de eerste fondsen worden gevonden. Een Belgische werkgroep wordt opgericht en SHANRILA HOME is een feit.  Wat in het begin een huisje was voor 11tal kinderen is momenteel uitgegroeid tot een groot huis voor meer dan 100 jongens en meisjes. En er is werkgelegenheid voor een 25tal nepalezen vooral vrouwen. Vanaf 1996 komt de vrijwilligerswerkig pas echt op gang. Meer en meer jonge mensen gaan voor korte- of lange periods helpen in het home. En zorgen dikwijls voor extra (finacieel- en materiel-) steun via hun familie en hun vrienden.  ·         Shangrilla home en bij projecten sins 2005. Sins 2002 bevindt shangrila home zich in een voormalig hotelbouw in Tinchuli Aarubari , een buitenwijk van KMD.Inge heeft ondertussem haar guesthouse opgegeven om samen met Wim De Becker, een exvrijwilliger die ondertussen ook in Nepal woont, full-time met de kinderen en de algemene leiding van shangrilahome bezig te houden.  Dan 2006 is Inge teruggekeerd naar Belgie en sins dan heeft Wim De Becker de volledige leiding over de kinderen en de volledige werking van het home. De vrijwilligers hebben een eigen appartementje,500 meter van het home verwijderd.Het merendeel van het nepalees personeel woont eveneens op paar meters van hun werk.Dan hier de bijprojecten:·         Bijproject 1. Het studiefonds.
De kinderen van het home worden groot. Steeds meer onder hen hebben de middelbare school afgemaakt en krijgen de kans om verder te studeren.  Aangezien dat de maandelijkse schoolsponsering deze kosten nog nauwelijks kan dekken, is er een studie fonds opgericht. (door Bart heymans en Caroline Dierckx) .Om hen de kans te geven om hun opleiding verder te zetten. ·         Bijproject 2. Gokarna 

De Pottenbakkers zonder Grenzen opende een pottenbakkersatelier in Gokharna waarna Shangrila Home dit project volledig overnam.Er worden daar oudere straatjongens geplaatst die daar tot rust kunnen komen, een vak aanleren en dagelijks in het Home ook les krijgen in wiskunde, Nepalees, Engels en computer.De klei heeft een terapeutische werking op deze jongeren wat ook ideaal aan dit project is dat de jongeren een wandeling van een klein uurtje moeten doe om in het home aan te komen. Wat ook zeer goed is voor deze jongeren. Na een jaarlijkse evaluatie worden de drie meest gemotiveerde jongeren in Shangrila Home opgenomen en worden er drie nieuwe jongens opgenomen.

·         Bijproject 3.YRP (Young Rehabilitation Program)

In augustus 2004 is door Wim het YRP gebouw  eveneens gelegen in Aarubari, opgericht. In dit huis wonen twintig jongeren tussen de 15 en 20 jaar, onder begeleiding van twee Nepalese sociaal werkers. Deze jongeren krijgen de kans om door middel van technische opleidingen een toekomst op te bouwen. Er wordt samen gewerkt met verschillende instituten voor technische opleidingen (‘skill trainings’), die een heel assortiment aanbieden: cursussen voor loodgieter, automonteur, schrijnwerker, electricien, metselaar, kok, … opleidingen gaande van een half jaar tot maximum 2 jaar. Vanuit het YRP huis gaan zij dagelijks naar hun respectievelijke technische opleidingen. Zo lang deze jongeren aan hun opleiding bezig zijn, kunnen zij hier verblijven. Na afloop wordt er, in samenwerking met de technische instituten, geprobeerd zo snel mogelijk een baan voor hen te vinden en hen op weg te helpen naar een zelfstandig bestaan waarna zij op hun beurt weer plaats maken in het huis voor anderen.

 
 ·         Bijproject4. Het naaiatelier
Het naaiatelier Arya Tara (deze godin staat voor onafhankelijkheid van de vrouw), opgericht door Lies Vink, bevindt zich in het gebouw van Shangrila Home.
Er wordt niet alleen aan de kinderen een opleiding geboden maar ook aan enkele plaatselijke vrouwen. Op die manier kunnen zij het kleermakersvak aanleren en later zelf in hun onderhoud voorzien.
De warme fleecen voor de kinderen op straat, de dekens voor de shelters en de schooluniformen voor onze eigen kinderen worden daar allemaal gemaakt.
Niet alleen een lessenpakket maar ook een praktische aanwending van de nieuwe mogelijkheden.

• Bijproject 5. CPCS

 

In februari 2004 heeft Shangrila Home haar eerste shelter geopend, gelegen in Dilli-bazaar (een wijk in Kathmandu waar veel straatkinderen rondhangen). Hier vangt men de belangrijkste basisbehoeften van de straatkinderen op. De kinderen krijgen een warme slaapplaats voor de nacht, een maaltijd en de mogelijkheid om les te volgen. Er zijn ook medische voorzieningen bij ziekte of kleine kwetsuren. Les volgen wordt gestimuleerd met allerlei afspraken. Een veilige slaapplaats De kinderen kunnen gratis eten krijgen als ze les volgen,. anders moeten ze een minieme vergoeding betalen. Ze moeten ook op tijd komen en ze mogen niet onder invloed zijn. Dit alles gebeurt om hen een zeker normbesef en verantwoordelijkheid te laten opbouwen. Er is ook een kleine bibliotheek die door de kinderen zelf wordt uitgebaad. Het is vanuit deze shelter dat velen van hen doorgroeien naar één van de andere bijprojecten zoals het YRP project..

 ·         Sins februari 2008 is Sangrila home herkend door sociale welfares als NGO Eindelijk zijn ze herkend door de Nepalese regelorgaan.  Wat een zeer grote stap voor uit is.   2.Verduidelijk je eigenfunctie en taak binnen dit geheel.
We werken met twee ploegen, bijgestaan door onze Nepalese staf. Het is de bedoeling dat er steeds een van de twee ploegen aanwezig is in het huis.
Concreet betekent dit dat je als vrijwilliger een late dienst ( van 14 uur tot 22 uur) doet, gevolgd door een vroege (van 6 uur tot 14 uur) shift. Dan een dag vrij en terug opnieuw een late dienst…enz

Onze  taken bestaan uit het begeleiden van de kleinsten bij de dagdagelijkse dingen ( tijdig opstaan, tanden poetsen, klaar maken voor de school, toezien op de hygiene, enz…..) banale maar toch belangrijke kleine dingen. Met de groteren, die zelfredzaam zijn, is het belangrijk een vertrouwensband op te bouwen en je algemene kennis met hen te delen.
Belangrijkste is echter een luisterend oor te zijn, te tonen dat ze belangrijk en vooral gewenst en geliefd zijn. Je hebt een opvoedende taak zoals we die hier kennen in leefgroepen.De doelgroep.  The street kids of  Nepal. Volgens de demografische gegevens van de bevolkings samenstelling van Nepal 2001 zijn er  9.473.533. kinderen die op de straten leven. 4.830.595. zijn er van jongens. In Shangrilla wonen vooral kinderen die via CPCS doorgestuurd zijn of wel straatkinderen of kinderen die in onleefbare situaties moesten leven.  Wat zijn mijn ervaringen met deze doelgroep? Tot hiertoe?In al mijn stage ervaringen is deze tot nu toch zeker de meest intentse ervaring geweest. Probeer je maar is in te leven hoe het was op straat? Hoe groot je inlevingsvermogen  ook  mag zijn. Dat kan je niet voor je ogen nemen als je nooit op straat hebt geleefd. Maar algemeen genomen had ik vorige stage plaats misschin meer verandwoordelijkheid maar hier wil ik z’n verantwoordelijkheid niet. Hier wil ik er staan voor de kinderen. Om het aangenaam te maken en houden in hun leven in het home.Spelen met de kleinste. Woorden wisselen over van alles met de ouderen. Het luisterend oor zijn voor de persoon die met problemen zit.. En er voor zorgen dat alles volt verloopt. Persoonlijke drijfveren ,motivaties om te kiezen voor deze doelgroep.De kinderen hebben hier z’n groot hart. De mensen zijn hier zo puur. Echtheid dat is hier mijn drijfsfeer. En dan nog in z’n mooi land dat maakt het dat hiertoe gewoon af.                         ————————————————–